چهل روز است مولا سرندارد

چهل روز است دل،دلـبر نـدارد
حسین انگشت و انگـشتر ندارد

چهل روز است زهرا گـشـته گریان
حسین بر خون خود گردیده غلـطان

چهل روز است زیــنب می کِشد آه
کنار علـقمه شرمنده شد مـاه

چهل روز است مولا سـرندارد
رباب باوفـا اصغر نـدارد

چهل روزاست عالم غرق نوراسـت
زن خولی تماشـای تنـــور است

چهل روزاست آل الله غریـب است
نــوای کاروان اَم یجیب است

چهل روز است دل،منـزل ندارد
بگو دریای غم ساحل ندارد

بهلول حبیبی زنجانی

برگرفته از وبلاگ الـزهــرا (سلام الله علیها)

اربعین . . .

اربعین

سفر کردم به دنبال سر تو
سپر بودم برای دختر تو
چهل منزل کتک خوردم برادر
به جرم این که بودم خواهر تو

حسینم واحسین گفت و شنودم
زیارت نامه ام جسم کبودم
چه در زندان، چه در ویرانة شام
دعا می خواندم و یاد تو بودم

برای هر بلا آماده بودم
چو کوهی روی پا استاده بودم
اگر قرآن نمی خواندی برایم
کنار نیزه ات جان داده بودم

حاج غلامرضا سازگار 

اربعین ارباب

باور نمی کنم که رسیدم کنار تو
باور نمی کنم من و خاک دیار تو

یک اربعین گذشته و من پیر تر شدم
یک اربعین گذشت و شدم همجوار تو

یک اربعین اسیر بلایم اسیر عشق
یک اربعین دچار فراقم دچار تو

یک اربعین دویده ام و زخم دیده ام
دنبال ناله های یتیمان زار تو

یک اربعین بجای همه سنگ خورده ام
یک اربعین شده بدنم سنگ سار تو

یک اربعین به گریه ی من خنده کرده اند
لبهای قاتلان تو و نیزه دار تو

مثل رباب مثل همه تار تر شده
چشمان خسته ی من چشم انتظار تو

روز تولدم که زدم خنده بر لبت
باور نداشتم که شوم سوگوار تو

با تیغ و  تیر و دشنه تو را بوریا کنند
با سنگ و تازیانه مرا داغدار تو

یادم نمی رود به لبت آب آب بود
یادم نمی رود بدن غرقه خار تو

مانده صدای حرمله در گوش من هنوز
پستی که نیزه زد به سر شیرخوار تو

حالا سرت کجاست که بالای سر روم
گریم برای زخم تن بی شمار تو

من نذر کرده ام که بخوانم در علقمه
صد فاتحه برای یل تکسوار تو