اشکی برای گریه به این دیده ها دهید

اشکی برای گریه به این دیده ها دهید

دستی برای سینه زدن دست ما دهید

روزی اشک ما بود از روضه ی شما

جز روضه رزق گریه ی مار را کجا دهید

زنجیر و شال و بیرق و پیراهن سیاه

چشم انتظار مانده که اذن عزا دهید

این جا مریض هرچه بخواهید حاضر است

هرکس گرفت چشم شما را شفا دهید

حاجت گرفته بودم و خود بی خبر از آن

از بس که حاجت دل ما بی صدا دهید

بانی روضه های محرم که گشته اید

بانی خیر گشته به ما کربلا دهید

محسن عرب خالقی

بگیر بال مرا باز در هوای خودت

بگیر بال مرا باز در هوای خودت

مرا ببر به کنارت، به کربلای خودت

نفس بزن که مذابم کنی در این شب‌ها

نفس بده که بسوزم فقط برای خودت

دلم کتیبه‌ی اشعار محتشم شده است

بزن به سینه‌ام آتش، به روضه‌های خودت

از آن زمان که به پایم نوشته شد، این زخم

نشسته بر جگرم داغ بوریای خودت

وصیتم شده آقا! مرا کفن نکنند

مگر به پیرهن مشکی عزای خودت

حسن لطفی

اصلاًحسین جنس غمش فرق می کند

اصلاًحسین جنس غمش فرق می کند

این راه عشق پیچ وخمش فرق می کند

اینجاگدا همیشه طلبکار می شود

اینجا که آمدی کرمش فرق می کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان

این خانواده، محتشمش فرق می کند

"صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین"

عیسای خانواده دمش فرق می کند

از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش

معلوم می شود حرمش فرق می کند

تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش

حتی سیاهی علمش فرق می کند

با پای نیزه روی زمین راه میرود

خورشید کاروان قدمش فرق می کند

من از حسینُ منی  پیغمبر خدا

فهمیده ام حسین "همش" فرق می کند

علی زمانیان

ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس

ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس

خاموش کن صدارا، نقاره می زند طوس

آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان

جانی دوباره بردار با ما بیا به پابوس

آنجا که خادمینش از روی زائرینش

گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس

خورشید آسمان ها در پیش گنبد او

رنگی ندارد آری چیزی شبیه فانوس

رویای ناتمامم ساعات در حرم بود

باقی عمر اما افسوس بود و کابوس

وقتی رسیدی آنجا در آن حریم زیبا

زانو بزن به پای بیدار خفته در طوس