ای ارباب مظلومم

بشکند آقا دهانم باز گفتم بی هوا

تا ابوالفضل رفت هرکس پیش زینب شیر شد

چون زبان روضه ام وا شد ببخش آقای من

بعد تو سهم رقیه نیزه و شمشیر شد

من نمیدانم  چه آمد بر سرش آن نصف روز

عمه ی سادات هم از زندگانی سیر شد  

بود خالی جای تو در کوچه های شهر شام

با کتک با سنگ و نی از خواهرت تقدیر شد

حسرت کرببلا یک عمر مانده بر دلم

آن قَدَر امضا نکردی خاکسارت پیر شد

برگرفته از یاحبیب الباکین