پیکر امیر المؤ منین على مظلومانه تشییع شد

على علیه السلام در حیاتش ، با شب سر و کار داشت ؛ در مرگش نیز چنین بود: شب هنگام ضربت خورد، شب از دنیا رفت ، و شب به خاک سپرده شد. آیا شب از روز بهتر است ؟

مشیعین جنازه على علیه السلام ، فرزندانش بودند و یکى دو تن از یارانش ، و جنازه در نقطه اى مجهول به خاک سپرده شد. در این هنگام دوست با وفاى على علیه السلام ، صعصمه ، جلو آمد و دستى بر قلب خود نهاد و با دستى دیگر کفى از خاک قبر برداشت و بر سر ریخت و بگفت : پدر و مادرم فدایت یا امیر المؤ منین علیه السلام ، خوشا به حالت یا ابوالحسن ، پاک آمدى و پاک زیستى و پاک رفتى .

استقامتى بى نظیر داشتى ، در جهان توانا بودى ، آنچه خواستى انجام دادى ، در سوداى باخدا سود بردى و به دیدار حق نایل گشتى ، خدایت با خوشرویى از تو استقبال کرد و ترا در پناه خود جاى داد، فرشتگان گرداگرد تو در حرکت آمدند .

اى ابوالحسن تو به مقامى رسیدى که برادرت مصطفى صلى الله علیه و آله ، رسیده بود، هم اکنون در کنار او قرار گرفتى ، و از جام سرشار و لبریز حق سیراب شدى ، از خدا مى خواهم که بر ما منت گذارد، تا پیرو تو باشیم و راه ترا بپوییم ، با دوستانت دوست باشیم و دشمنانت دشمن ، و از خدا مى خواهم که ما را در زمره دوستانت محشور گرداند .

یا امیر المؤ منین علیه السلام ، تو به مقامى رسیدى که کسى بدان مقام نرسید، و ایمانى داشتى که دیگران چنین ایمانى نداشتند، تو در راه خدا در پیشگاه برادرت ، مصطفى صلى الله علیه و آله ، جهاد کردى و در راه اقامه دین بزرگ کوششت را انجام دادى ، سنتهاى الهى را تو اقامه کردى ، آشوبها و فتنه ها و فسادها را ریشه کن ساختى ، تا اسلام بپاخاست و ایمان رونق گرفت ، درود بر تو و بهترین سلام من بر تو باد .

یا امیر المؤ منین ، تو امت را پشتیبان بودى و چراغ راهنماى راه حق بودى ، فضایل و مناقبى که در تو جمع گردیده بود در کس دیگر دیده نشد، تو نخستین کسى بودى که دعوت پیامبر را لبیک گفتى و در راه اسلام گام برداشتى و از جان خود گذشتى ، تو نخستین کسى بودى که به یارى پیغمبر اسلام شتافتى ، و تو کسى بودى که با جانت از جان پیامبر صلى الله علیه و آله دفاع کردى ، تو تنها کسى بودى که در خطرناکترین جنگها جانبازى کردى ، خدا به وسیله تو با شمشیرت ذوالفقار گردنکشان را سرکوب کرد، و به وسیله تو، دژ مشرکان و قلعه هاى کفر و برج و باروى دشمنان حق ، ویران گردید .

یا امیر المؤ منین علیه السلام ، خوشا به حال تو! تو نزدیکترین کس بر رسول خدا بودى و دانشمندترین یار حضرتش بودى ، خدا مقام بلند و منزلتى ارجمند به تو عنایت کرد و تو برترین مسلمانها بودى ، یقینت از همه یقینها برتر، ایمانت از همه ایمانها بالاتر، دلیریت از همه دلیریها بیشتر، جانبازیت در راه خدا از همه جلوتر و رسیدنت به خیر و سعادت ، از همه افزونتر بود، خدا پس از تو ما را از پاداش دوستى با تو محروم نگرداند و بعد از تو ذلتى نصیبمان نشود .

به خدا سوگند، حیات تو کلید هر خیر و قفل هر شرى بود و مرگ تو کلید شر و سد دربهاى رحمت مى باشد، اگر مردم ترا اطاعت مى کردند نعمتها از بالا و پایین بدانها روى مى آورد، ولى چنین نکردند .

سپس صعصمه ، ناله اى جگر خراش از دل برآورد و گریستن آغاز کرد و همگان گریستند و سپس به فرزندان على علیه السلام روى کرد و تسلیت گفت ....

على علیه السلام در روزهاى آخر عمر، رسول خدا صلى الله علیه و آله را در خواب دید و از مردم شکایت کرد، پیامبر صلى الله علیه و آله به او فرمود: در حق مردم نفرین کن ! على علیه السلام گفت : بار خدایا، مرا از این مردم بگیر و بدتر از من را بدانها بده ....

گمان ندارم در تاریخ بشر، بدتر از این نفرین در حق کسى شده باشد! البته بشرى که شایسته نعمتى را نداشته باشد از او گرفته خواهد شد، زیرا نعمتى که رسیده است انسان بایستى در محافظت و نگهداریش بکوشد و گر نه روزگار گلچین است ، و على علیه السلام گل سعادت بشر را چید و برد، آن هم با دست خود بشر، واى به حال بشرى که خودش با دست خودش ، خوشبختى و سعادتش را نابود سازد .

دیگر عناوین این صفحه : شهادت حضرت امـیـرالمـومـنـیـن (ع ) امام علی  علی بن ابی طالب  ابوتراب  یا علی اسد الله الغالب