کوفیان هلهله کردند ...

گریه ها حلقه شدند پا به رکابش کردند

دست ها چنگ زنان مرد ربابش کردند

مادر تشنه ی شش ماهه خود اقیانوس است

ربِّ آب است و در این جلوه ربابش کردند

بی زره آمده از بس که شجاعت دارد

کس حریفش نشد و زود جوابش کردند

تیر مرد افکن و بر طفلک شش ماهه زدند

یعنی اندازه ی عباس حسابش کردند

زودرس بود ، بزرگ همه ی قوم شدن

چون خدا خواست بدین شیوه خضابش کردند

سر شب شیر نمی خورد و نمی خفت علی

این که خوابیده گمانم که عتابش کردند

شور ِ چشم تر او داشت اثر میبخشید

کوفیان هلهله کردند و خرابش کردند

باخت چون سر ، به تراش نوک نی منزل کرد

این نگین را ز درون برده رکابش کردند

بعد از این خاک سر ِهرچه ثواب است که قوم

هر چه کردند به شه بهر ثوابش کردند

نخریدند  دله سوخته ی سلطان را

لیک اصغر جگری داشت که آبش کردند

محمد سهرابی

تا که بر روی زمین خیمه‌ی سقا افتاد

پدرت از نفس و مادرت از پا افتاد

ناخنت خون شده و چهره‌ی مادر زخمی

آنقدر چنگ زدی تا به رخش جا افتاد

به همه رو زدم اما چه کنم ، خندیدند

چشم‌ها  تا که به چشم تر بابا افتاد

خواستم  بوسه بگیرم ز لبان خشکت

گذر حرمله افسوس به اینجا افتاد

حنجر نازکی انگار ترک خورد و شکست

کودکی بال زد اما ز تقلا افتاد

دست و پا می‌زدی و هلهله‌ها می‌آمد

عرق  شرم پدر وقت تماشا افتاد

همه‌ ی آرزویم بود زبان باز کنی

ولی انگار که یک فاصله اینجا افتاد

حسن  لطفی

دیگر پست های مرتبط با حضرت علی اصغر علیه السلام :