باز دلم ازغم غربتش گرفته است
باز جمعه و کسی منتظرش نیست
باز یاد شعر حیف تو چو منی نوکرت شده
باز یاد شعر همان آن عاشق رویت :
آقا این شعر نیست دل نوشته است ...
شعر ها همه چقدر بی خبرند آقا
نمیدانند سال ها ست آمده ای آقا
اما ...
سالهاست که ما غائبیم و یاد آن سخن یارت که فرمود :
من دلم آرام است چون
پرچم عباس بالای گنبد
حافظ حریم بانوست ..
شیعه هرگز نهراسد چو زکینه دشمن
دل ما تحت لوای علم عباس است