ای ارباب مظلومم

بشکند آقا دهانم باز گفتم بی هوا

تا ابوالفضل رفت هرکس پیش زینب شیر شد

چون زبان روضه ام وا شد ببخش آقای من

بعد تو سهم رقیه نیزه و شمشیر شد

من نمیدانم  چه آمد بر سرش آن نصف روز

عمه ی سادات هم از زندگانی سیر شد  

بود خالی جای تو در کوچه های شهر شام

با کتک با سنگ و نی از خواهرت تقدیر شد

حسرت کرببلا یک عمر مانده بر دلم

آن قَدَر امضا نکردی خاکسارت پیر شد

برگرفته از یاحبیب الباکین

یا لیتنا معک

وقتی میان بزم عزای تو می رسم

حس می کنم به عرش خدای تو می رسم

در این دهه که لطف تو چندین برابر است

حتماً به اوج کوه عطای تو می رسم

شکر خدا که هر شب ماه محرّمت

بر کاروان اهل بکای تو می رسم

بی اختیار چشمه ی چشمم روان شود

وقتی به هر فراز دعای تو می رسم

با گریه ی برای تو پر در می آورم

پرواز می کنم به هوای تو می رسم

رحمت به مادرم که مرا نوکر تو کرد

با شیر پاک او به لقای تو می رسم

شکر خدا که بر سر این سفره ی عزا

هر وقت می رسم به غذای تو می رسم

با خواندن مداوم «یا لیتنا معک»

من هم به رتبه ی شهدای تو می رسم

با این امید زنده ام آقا .... بدون شک

یک روز من به کرب و بلای تو می رسم

برگرفته از وبلاگ شور و شعور

نام شعر : یک روز میرسم

دلها خون جگر هر گلی زخمی و پرپر

دلها خون جگر هر گلی زخمی و پرپر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر آتش شعله ور در حرم کودکان مضطر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر غرق خاک و خون پاره ی جان پیغمبر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر در خون غوطه ور پیکرت بی قرار حیدر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر غوغا قتلگاه سوز و آه نیزه و خنجر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر خنجر می کشید قاتلت بر سر حنجر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر تو رفتی سفر خواهرت بی تو ماند آخر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر وای از ساربان در سرش فکر انگشتر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر دشمن آمده در پی غارت معجر ای وای مادرم مادرم مادرم مادر

دانلود این نوحه با نوای حاج عبدالرضا هلالی

پخش و دانلود

دانلود مداحی از هلالی روضه باز هلالی شعر قتلگاهی مداحی قتلگاهی روح الله بهمنی عاشورا 

تا عمر دارم به پای غمت گریانم یا ارباب

هر روز پای هر محنت گریه می کنم

بر هر هزار زخم تنت گریه می کنم

با نوحه های هر شب تو گریه می کنم

با روضه های دل شکنت گریه می کنم

یعقوب های چشم من از دست رفته اند

از بس برای پیرهنت گریه می کنم

در بین قبرهم کفن کربلا به تن

از داغ جسم بی کفنت گریه می کنم

گاهی شبیه روز دهم سرخ می شوم

بر لحظه به نی شدنت گریه می کنم

ای سوخته ترین بدن زیر آفتاب

بر زخم تاول بدنت گریه می کنم